ΟΙ ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΒΡΑΔΙΕΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ...
Ο ΔΙΕΣΗ 101,3 ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ «ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ», ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΚΡΟΑΤΕΣ ΤΟΥ, ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ, ΣΤΙΣ 21:00 , ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ, ΦΡΥΝΙΧΟΥ 14, ΠΛΑΚΑ).
«Ήρθε η ώρα για την ιστορία μου. Θες να ακούσεις την ιστορία μου;
Ίσως αυτή δεν είναι κι απ’ τις καλές μου μέρες, αλλά ειλικρινά…»
Μια παράσταση της ομάδας Χρώμα
Ο Μπέκετ ήταν φανατικός σκακιστής. Στη θεατρική σκηνή, σε υποφωτισμένη σκακιέρα ζωής, τέσσερα πρόσωπα, ο Ηamm, τυφλός και παράλυτος σε αναπηρικό καροτσάκι, ο Clov, που τον υπηρετεί ορθός, δεν μπορεί να καθήσει, και οι γονείς του Hamm, ο Nagg και η Neil, που ζουν σε σκουπιδοντενεκέδες, ο ένας δίπλα στον άλλο, ανήμποροι να μετακινηθούν χωρίς πόδια... Ζοφερό το θέμα του μονόπρακτου που γράφτηκε στα γαλλικά, με τίτλο «Τέλος της παρτίδας - Fin De Partie» και μεταφράστηκε από τον ίδιο τον Μπέκετ, όπως το συνήθιζε, στα αγγλικά. «Endgame» φτιάχνοντας δικό του όρο, εφόσον στα αγγλικά δεν υπήρχε ανάλογος του σκακιστικού παιχνιδιού, όπως στη Γαλλία... Αυτό είναι και το μόνο «κλειδί» που μας δίνει ο ποιητής, λογοτέχνης και θεατρικός συγγραφέας που τιμήθηκε με το Nobel Λογοτεχνίας το 1969.
Στη σκακιέρα της ζωής πρέπει κανείς να ακολουθεί αυστηρά τους κανόνες, παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια. Το ίδιο το «παιχνίδι«, η παρτίδα είναι που αξίζει, κι αυτό, μόνο το ιρλανδέζικο χιούμορ μπορεί να φωτίσει το πιο βαθύ σκοτάδι...
Τα μεγάλα έργα πάντα μας αποκαλύπτουν την αλήθεια της εποχής μας, μας φέρνουν αντιμέτωπους με το νόημα της ζωής. Μας κρίνουν ιστορικά, πολιτικά, πολιτιστικά. Ο Μπέκετ βυθομετρά και με ακρίβεια νυστεριού, αναδεικνύει όλη την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης με όπλο το χιούμορ και την αισιοδοξία. Όχι μιας «εύκολης» αισιοδοξίας αλλά μιας πραγματικής αισιοδοξίας. Επιμένει να "παίζει" ακόμα κι αν σε κάθε αρχή βρίσκεται πάντα το τέλος.
Όσες ταμπέλες κι αν του κόλλησαν - πεσιμιστής, σκοτεινός, δυσνόητος, αρνητικός - ο Μπέκετ αρχίζει πάντα από το "φως" και καταλήγει πάντα στο «φως». Δεν έχει σημασία αν στη «μέση» της διαδρομής, επεξεργάζεται το βαθύτερο σκοτάδι. Το φως υπάρχει αρκεί να το αναζητήσεις και να το δεις.«Το παιχνίδι του τέλους», μας ζητάει ν’ αφεθούμε στην αθωότητα του. Στον αέναο κύκλο κάθε αρχής και τέλους. Σ’ αυτό που ποτέ δεν τελειώνει. Που ποτέ δε θα τελειώσει. Μας ζητάει, ν’ αφεθούμε στην επικινδυνότητα που κρύβει ένα παιχνίδι στα χέρια των μεγάλων.
Το έργο του, τόσο κοντά μας, στην καθημερινότητά μας, στις κακές μας και μεγάλες στιγμές.
Μετάφραση: Λυδία Κονιόρδου
Σκηνοθεσία - Φωτισμοί: Κωνσταντίνος Χατζής
Διαμόρφωση Σκηνικού Χώρου - Σκηνικά: Λυδία Κονιόρδου-θίασος
Επιμέλεια Κίνησης: Έλενα Τοπαλίδου
Βοηθός σκηνοθέτης: Πάνος Κατσιαούνης
Παίζουν: Λυδία Κονιόρδου, Έλενα Τοπαλίδου. Τζίνα Θλιβέρη, Γεωργία Τσαγκαράκη
ΔΙΕΣΗ 101,3
ΓΙΑ ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ
Τ’ ΑΥΤΙΣΟΥ ΕΔΩ!!!
